Το όνομα Μαριτσά κατά τον διαπρεπή Έλληνα ακαδημαϊκό κ. Αγαπητό Τσοπανάκη προέρχεται από τον ιταλικό αξιωματικό τίτλο Mareschiale, ο οποίος έδωσε το όνομα στην περιοχή. Έτσι φαίνεται τα Μαριτσά να είναι τα κτήματα ενός Μαριτζά. Μια τοπική παράδοση ωστόσο, αναφέρει ότι το χωριό πήρε το όνομά του από μια βασίλισσα που διαφέντεψε πρώτη την περιοχή, η οποία λεγόταν Μαρίτσα και διέμενε στο λόφο της Φιλερήμου. Αυτή λέγεται πως έφερε και τα πρώτα ελάφια στη Ρόδο για να σκοτώσουν τα φίδια που αφθονούσαν στην περιοχή των Μαριτσών. Στην ευρύτερη περιοχή των Μαριτσών υπάρχουν ίχνη κατοίκησης από την αρχαιοελληνική και ελληνιστική περίοδο. Το χωριό ακολούθησε τη ζωή του υπόλοιπου νησιού, σε όλες τις ιστορικές του φάσεις. Ανέπτυξε αντιστασιακή δράση κατά την περίοδο της ιταλοκρατίας. 

    Τα Μαριτσά διατηρούν σε μεμονωμένα σημεία το παραδοσιακό τους χρώμα με μονόχωρα σπίτια ορθογώνια, μακρόστενα, με δύο συνήθως στενά ασβεστωμένα παράθυρα. Ο επισκέπτης μπορεί να περπατήσει στον πλακόστρωτο κεντρικό δρόμο του και να  ανακαλύψει τη Μονή του Κερωνιάτη, να πιεί νερό από την παρακείμενη πηγή και να καταλήξει στην καταπληκτική Μονή του Σωτήρος, με τον τυφλό τρούλλο, τα ξυλόγλυπτα και το βαρύτιμο τέμπλο. Όλη  η διαδρομή θα είναι μέσα από το μοναδικό πευκόδασος των Μαριτσών. Τα Μαριτσά φημίζονται  ανά την Ελλάδα για τις ταβέρνες τους. 

   Πολύ κοντά στο χωριό βρίσκεται το αεροδρόμιο Μαριτσών, το κυριότερο στρατιωτικό αεροδρόμιο του νησιού επί ιταλοκρατίας. Σήμερα, τα κτίρια του αεροδρομίου αυτού, εγκαταλελειμμένα, έμειναν να θυμίζουν την αρχιτεκτονική τεχνοτροπία της φασιστικής Ιταλίας του μεσοπολέμου, αλλά και το τι βίωσαν οι κάτοικοι της γύρω περιοχής, οι οποίοι έζησαν από κοντά τους βομβαρδισμούς, τα αντιαεροπορικά κ.λπ.